Fly4free.pl

Pomysł wyjazdu do Chorwacji znajdował się w mojej głowie od ponad roku. Zgodnie z planem mieliśmy wyruszyć na początku września, jednak pewnego lipcowego dnia po powrocie do domu oznajmiłem, że za tydzień wyjeżdżamy :d

Niespodziewanie szybko nadchodził wielki dzień wyjazdu. 

11.07 (piątek) 
Przed wyjazdem udaje się w końcu przygotować i wysłać trasę do AM. 
Szybkie tankowanie i ok. 17 udało nam się opuścić Toruń, przed nami jeszcze z 650 km z zaplanowanej na ten dzień trasy. Przed granicą w ramach odpoczynku coś mnie tknęło i postanowiłem wymienić wycieraczki, dlaczego o tym wspominam okaże się trochę później…
Jadąc A1 minęliśmy granicę i nagle byliśmy na D1. W Czechach obowiązują winiety, jednak z tego co przed wyjazdem udało nam się ustalić, odcinek do Ostrawy jest bezpłatny. Gdzieś tak w połowie drogi od granicy do Ostrawy, znajduje się stacja Shell, na którą zjeżdżają prawie wszyscy udający się nad Adriatyk. W czasie tankowania pomocny tankowacz lpg nakleił nam na przednią szybę winietkę D i mogliśmy ruszyć dalej na Brno – zostało nam jeszcze tylko ok. 200 km. (winieta 10 dniowa D kosztuje 310 Kc, miesięczna M 440 Kc).
Po 1:00 dojechaliśmy w końcu na nocleg do Hustopece. Bardzo dogodne położenie, podczas wybierania noclegu, zrekompensowało wygląd pokoju, w którym nie zmieniło się chyba nic od czasów poprzedniego ustroju ;)

12.07 (sobota) Czechy, Austria, Słowenia, Chorwacja
Rano, po przyzwoitym śniadanku ruszyliśmy w dalszą drogę autostradą D2, kierując się na Bratysławę. Na jednym z węzłów zjechaliśmy na Breclav, następnie w kierunku granicy Czesko-Austriackiej. 
W Austrii obowiązkowy postój bo ... bo takie ładne.





Z informacji zebranych przed wyjazdem wiedzieliśmy, że w Wilfersdorf powinna być możliwość zakupu winiety na stacji OMV. Nieco dalej już zaczyna się autostrada A5, którą dotarliśmy do Wiednia. W Austrii nie na wszystkich stacjach jest LPG przez co musieliśmy pokonać ok. 50 km na benzynie(Jedyne km na benzynie podczas całego wyjazdu). Następnym celem był Graz, z którego A9 kierowaliśmy się w stronę Słowenii. Zjazdem 226 na Gersdorf zjechaliśmy z autostrady, a następnie skręciliśmy w lewo na Mureck, w którym przejeżdżaliśmy przez były most graniczny. Za chwilę byliśmy już w Trate na Słowenii, w tym miejscu wybraliśmy kolejną przygotowaną trasę w nawigacji i ruszyliśmy na 60 km odcinek pt. Słowenia. Z Trate przez Lenart podążaliśmy w kierunku Ptuj, w którym zrobiliśmy sobie mały odpoczynek i zatankowaliśmy LPG. Ruszając z Ptuja, trzeba zwrócić uwagę, którym mostem za chwilę pojedziemy, koniecznie trzeba wybrać ten w kształcie łuku. W ten o to sposób udało nam się zaoszczędzić na Słoweńskiej winiecie (7 dniowa jedyne 15 e).
Po płynnym przejechaniu 3 granic doznaliśmy lekkiego zdziwienia na bramkach autostradowych na wjeździe do Chorwacji. Dlaczego chodzą tu panowie z bronią ? Jak się chwilę później okazało nie były to bramki autostradowe, a normalne przejście graniczne. 
W nawigacji wybraliśmy Pag i ruszyliśmy w kolejny odcinek tego dnia – małe 370 km.

Nie ma to jak miłe powitanie w słonecznej Chorwacji...





Na szczęście pogoda dosyć szybko się poprawiła i mogliśmy chłonąć co raz to lepsze widoki.









Ok. 19 przejechaliśmy most i byliśmy na Pagu.



Do samego miasta pozostało nam jeszcze ok. 20 km. Z Pagu kierowaliśmy się w głąb wyspy w kierunku na Novaliję, z nadzieją znalezienia jakiegoś niedrogiego kempingu.
Zainteresowani ładną reklamą przy drodze zjechaliśmy na kemping Simuni. Na miejscu dostaliśmy bardzo ładną ulotkę z zaznaczonymi cenami i w sumie na tym nasza przygoda z nimi się kończy, bo 2*79 os. + 187,5 za miejsce na samochód i namiot + 2*7 podatek + 2*7,5 jednorazowa opłata = 374,5 Kn za noc jest dla nas ceną stanowczo za wysoką. Zmęczeni, z zapadającą nad naszymi głowami nocą, ruszyliśmy dalej w stronę Novaliji, jednak przez dłuższy czas nie widząc żadnego drogowskazu z kempingiem, zawróciliśmy i w końcu przed Pagiem ujrzeliśmy tablicę kemping Kosljun. Po zjechaniu z głównej drogi i przejechaniu w zupełnym pustkowiu ok. 7 km, pomimo zupełnych ciemności, w końcu dotarliśmy na miejsce. Jedyne co nas w tej chwili interesowało, to czy są wolne miejsca i czy cena nie będzie zaporowa. Okazało się, że miejsca były, nawet mogliśmy wybrać sobie miejscówkę, a cena okazała się całkiem przystępna( 2*45/os. + samochód 25 + namiot 30 = 145 Kn).

-- 20 Paź 2014 21:30 --



:)
Odwiedziliśmy wyspę Pag, Omis i okolicę, górę św. Jerzego oraz wyspę Murter. Wszystkie te miejsca są na pewno warte ponownego odwiedzenia.13.07 (niedziela) Chorwacja: Pag
W nocy obudziły mnie dobrze słyszalne pomruki gdzieś z oddali, zaspani założyliśmy dodatkowe zabezpieczenie na namiot.
Po nocnej burzy, przywitał nas dość pochmurny dzień, z lekkimi chwilowymi opadami. Nie powstrzymało to nas przed wyjazdem, by zobaczyć co się znajduje w głębi wyspy. 
Tam za tymi krzakami na horyzoncie już jest morze.



Pierwszym odwiedzonym przez nas miejscem była ładna plaża przy kampingu Simuni. 



Jadąc dalej w kierunku Novaliji z prawej strony dostrzegliśmy drogowskaz z kampingiem na dole przy samej zatoce. Jest to plaża św. Ducha, patrząc na mapie gdzieś na wysokości Zubovici a Kustici znajdujących się na drugim brzegu.







Następnie ruszyliśmy wzdłuż zatoki przez Sv. Marko w kierunku miasta Pag.
Stamtąd przed chwilą przyjechaliśmy



 Po drodze zatrzymaliśmy się przy południku 15 st. 





Zostawiliśmy tam samochód – trochę jak na patelni – i zeszliśmy na bardzo ładną plażę św. Marka. Warto poszukać zejścia, a nie przedzierać się na dół na dziko.











Po dłuższym czasie plażowania ruszyliśmy dalej w stronę Pagu. W chwili, gdy dopiero zaczęło lecieć z nawiewów samochodu chłodniejsze powietrze, dostrzegliśmy zaparkowane samochody. Po chwili namysłu ponownie zostawiliśmy nasz samochód i zeszliśmy poznać kolejną plażę. 







W końcu dojechaliśmy do Pagu, samochód zostawiliśmy na parkingu pod supermarketem, i poszliśmy pozwiedzać miasto.



Tego wieczoru przy kolacji również towarzyszył nam dźwięk cykad.14.07 (poniedziałek) Pag, Kanion, Trogir, Omis

Widok podczas wymeldowywania się.



Z kampingu w Koslijun do Pagu wróciliśmy alternatywną drogą wzdłuż basenów, służących do odparowywania wody. Gdzieś czytałem, że w tej chwili są już raczej tylko do ozdoby, a proces uzyskiwania soli z wody morskiej odbywa się zupełnie inną technologią.



Przed Pagiem z lewej strony na wzniesieniu dostrzegliśmy jakieś ciekawe ruiny, postanowiliśmy zobaczyć co to takiego.







Ruiny zwiedzone, podczas schodzenia widok na ww. zbiorniki i znajdujące się w oddali miasto Pag.



Droga wyjazdowa z wyspy – spójrzcie w sklepie na sól, jest duża szansa, że pochodzi właśnie stąd. 



Przed wyjazdem na południe, mimo niezbyt sprzyjającej pogody – co chwilę padającego deszczu – postanowiliśmy zobaczyć jeszcze kanion rzeki Zrmanji. Cała nasza wiedza, odnośnie dojazdu do niego, to zapamiętany fragment – drogę wskazuje mała tabliczka po prawej stronie gdzieś między Jadenicami a Obrovac. Uzbrojeni w tak profesjonalne namiary wyruszyliśmy na poszukiwania kanionu. Wypatrując tabliczki dojechaliśmy do Obrovac, gdzie postanowiliśmy zawrócić i tym razem udało nam się wypatrzeć drogowskaz, choć nie było to łatwe :) 
Na Pagu szutrowe drogi były trochę lepsze.



Po chwili na naszej drodze pojawiło się rozlewisko, nie chcąc ryzykować utknięcia w tak pięknej scenerii zostawiliśmy samochód i pozostały dystans pokonaliśmy na piechotę.



Widok, który ukazał się naszym oczom wynagrodził drogę w błocie i deszczu.







Tutaj też podobno były kręcone sceny Winnetou. 



Następnie opuściliśmy już teren przy kanionie, wracając na drogę asfaltową. Poniżej wspomniany wcześniej drogowskaz na kanion.



Na pobliskim węźle Maslenica wjechaliśmy na autostradę A1, którą udaliśmy się na południe.

cdn.14.07 cd.
Jadąc na południe słonecznej Chorwacji oczywiście, co uznaliśmy już za pewien stały element, zastało nas prawdziwe oberwanie chmury. 

Aby nie być za wcześnie na miejscu, postanowiliśmy zjechać z autostrady i wjechać do Trogiru. Miasto nawet za dnia robił bardzo fajne wrażenie. Chociaż podobno dopiero po zmroku ukazuje się piękno. Niestety tym razem nie mogliśmy zostać tak długo.
Widok z mostku, z prawej bardzo duży płatny parking. 



To się nazywa trwały chodnik, ciekawe ile milionów stóp już tędy przeszło, że te kamienie są takie wytarte.







Naszym celem tego dnia był dojazd do Omisu, w którym chcieliśmy się zatrzymać. Posiadanie małego namiotu ma swoje pewne plusy dodatnie ;p Na kempingu, na który dojechaliśmy udało nam, że wcisnąć w ostatnie wolne miejsce.
Po grubości pnia widać jak dawno temu, na długo przed najazdem na to miejsce naszych rodaków, właściciele podjęli świetną decyzję o zacienieniu kempingu.

By wykorzystać jeszcze ostatnie chwile tego dnia, udaliśmy się do miasta. W drodze do centrum, krótkie spojrzenie za siebie.



Widok z mostu na rzekę Cetinę.



Pierwszy zachód słońca w nowym miejscu.

15.07 (wtorek) Omis i okolica
Po porannym ochłodzeniu się w wodzie, wybraliśmy się na przejażdżkę po okolicznych miejscowościach. 
Początkowy fragment trasy przebiegał wzdłuż Cetiny, pierwszą wyznaczoną miejscowością była Gata.
Zrobiliśmy sobie krótki postój przy kościele.



Kolejny postój przy drodze, na pochodzenie sobie po skałach.



Wracając do samochodu są znów fajne widoki.



Bardzo przyjemnie jedzie się po takiej wąskiej, krętej drodze wśród takich widoków.



Kolejny krótki postój.